2ο εξάμ. – Σύγχρονες Παιδαγωγικές Προσεγγίσεις και Κριτικές Θεωρήσεις της Δημιουργικότητας και του Παιχνιδιού

Μονάδες ECTS: 12

ΔιδάσκωνΜιχαλοπούλου Κατερίνα  Σιάτρας Αναστάσιος

 

 

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Α3-Ε

ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ Β΄

ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι διδακτικές δραστηριότητές περιλαμβάνουν τη διδασκαλία της ενότητας μια φορά την εβδομάδα

ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ 3

ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ 12

ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Υποχρεωτικό

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:-

ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ: Ελληνική

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS –

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

(URL) https://eclass.uth.gr/modules/auth/courses.php

 

2. ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μαθησιακά Αποτελέσματα

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής / τρια θα έχει αποκτήσει:

  • Εξοικείωση με τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά του παιδιού και με τις σύγχρονες απόψεις για την προαγωγή της μάθησης, της δημιουργικότητας και πλευρών της ανάπτυξης του παιδιού
  • Γνωριμία με τις θεωρίες της δημιουργικότητας και αναπτυξιακών μοντέλων που προάγουν τη δημιουργικότητα μέσω του παιχνιδιού
  • Σύνδεση θεωρίας και πράξης, ώστε η γνώση των αρχών της ανάπτυξης και μάθησης και της προαγωγής τους να μπορούν να εφαρμοστούν στην ερευνητική και εκπαιδευτική πρακτική.
  • Γνωριμία με τις ερευνητικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη μελέτη της ανάπτυξης και της μάθησης.
  • Ανάπτυξη δεξιοτήτων υλοποίησης και συγγραφής ερευνητικής μελέτης μικρής έκτασης

Γενικές Ικανότητες

  • Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
  • Λήψη αποφάσεων
  • Ομαδική εργασία
  • Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον
  • Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
  • Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
  • Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου
  • Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

3. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Στο επίκεντρο του μαθήματος βρίσκονται θέματα της ανάπτυξης και δημιουργικής μάθησης του παιδιού με βάση τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα και τις νέες ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Επιχειρείται η εξοικείωση των φοιτητών-τριών με τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά του παιδιού και με τις σύγχρονες απόψεις για την προαγωγή της μάθησης.

Στις θεματικές του μαθήματος εντάσσονται η σημασία των γνωστικών και κοινωνικο-συναισθηματικών διεργασιών κατά την ανάπτυξη και τη μάθηση, η δημιουργική σκέψη, το παιδικό σχέδιο, ψυχο-εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση ζητημάτων μάθησης και συμπεριφοράς, κοινωνικο-συναισθηματική αγωγή των μαθητών, κ.ά.

Εξετάζονται επίσης θέματα όπως το παιχνίδι των παιδιών και η συμβολή του στη διαδικασία της ανάπτυξης και της μάθησης, αλλά και η δυνατότητα χρήσης του παιχνιδιού ως μέσου αξιολόγησης και προαγωγής της ανάπτυξης και της ψυχοκοινωνικής προσαρμογής των παιδιών.

Αναλύονται ζητήματα διαχείρισης της μάθησης στις αίθουσες διδασκαλίας, της μάθησης μέσω συνομηλίκων, όπως επίσης και ζητήματα σχετικά με τη διαφορετικότητα. Σημαντική θέση στο μάθημα έχει και η Αξιολόγηση για τη μάθηση και οι εναλλακτικές προσεγγίσεις.

Επιδίωξη του μαθήματος είναι να γίνει σύνδεση θεωρίας και πράξης, ώστε η γνώση των αρχών της ανάπτυξης και μάθησης και της προαγωγής τους να μπορούν να εφαρμοστούν στην ερευνητική και εκπαιδευτική πρακτική.

Κριτικός αναστοχασμός στη διδασκαλία και μάθηση στην παιδική ηλικία

Η δημιουργικότητα στην παιδική ηλικία

Καινοτόμα Μοντέλα ανάπτυξης της δημιουργικότητας: Μελέτη και Σύγκριση Σύγχρονων Προγραμμάτων

Παιδί και Παιχνίδι: Ανάπτυξη, Αξιολόγηση

Προάγοντας τη δημιουργικότητα και την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών/τριών αξιοποιώντας ψηφιακά εργαλεία στη διδακτική πράξη

Το Παιχνίδι με τα Ευέλικτα Υλικά: Γνωστικά Αναπτυξιακά Οφέλη Βασισμένα στην Φιλοσοφία της Reggio Emilia σε πρώιμα εκπαιδευτικά πλαίσια

Παιχνίδια Αντικείμενα: παιδαγωγικές διαστάσεις και εφαρμογές σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα

Παιδικό Σχέδιο: Μια μορφή παιχνιδιού

Αυτο-ρύθμιση της συμπεριφοράς και της μάθησης στα παιδιά – Προαγωγή δεξιοτήτων μάθησης

Μάθηση μέσω συνομηλίκων

Διαχείριση μάθησης στις αίθουσες διδασκαλίας

Ζητήματα σχετικά με τη διαφορετικότητα

Αξιολόγηση για τη μάθηση

 

4. ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ.

Πρόσωπο με πρόσωπο

 

ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

e-class

 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης σύμφωνα με τις αρχές του ECTS

Δραστηριότητα Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις 50

Διαδραστική διδασκαλία 50

Εκπόνηση μελέτης 75

Συγγραφή εργασιών 125

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

 

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

2 γραπτές εργασίες

 

5. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία:

– Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

Αυγητίδου, Σ., Τζεκάκη, Μ., & Τσάφος, Β. (2016). Οι υποψήφιοι εκπαιδευτι-κοί παρατηρούν, παρεμβαίνουν και αναστοχάζονται: Προτάσεις υποστήριξης της πρακτικής τους άσκησης. Αθήνα: Gutenberg.

Bottrill, G. (2018) Can I Go and Play Now? Rethinking the Early Years. London and Los Angeles: Sage Publications.

Diane, Β. (2018) “Early childhood education for sustainability and the legacies of two pioneering giants”, Early Years, 38 (2), 227-239.

Fleer, M. (2018). Το παιχνίδι στην προσχολική ηλικία. Από τις προσωπικές εμπειρίες στις σύγχρονες θεωρίες (Μ. Μπιρμπίλη, Επιμ.-Εισ.). Θεσσαλονίκη: Σοφία

Gunilla, L. (2003) “Vygotsky’s Theory of Creativity”, Creativity Research Journal, 15 (2-3), 245-251.

Hirst, Ν. (2019) “Education for sustainability within early childhood studies: collaboration and inquiry through projects with children”, Education 3-13, 47 (2), 233-246.

Johnson, J. & Watts, A. (2018). “Chapter 3: The Forest School background”, in Developing Creativity and Curiosity Outdoors: How to Extend Creative Learning in the Early Years (pp.). London and New York: Routledge.

O’ Donnell, A M., Reeve, J., & Smith, J. K. (2021). Εκπαιδευτική Ψυχολογία: Αναστοχασμός για δράση. Εκδόσεις Gutenberg.

MacNaughton, G. (2020). Διαμορφώνοντας την προσχολική ηλικία: αντιλήψεις για τη μάθηση, το πρόγραμμα σπουδών και το παιδαγωγικό πλαίσιο. Αμπαρτζάκη, Μ. (επιμ.). Αθήνα: Πεδίο

McNally, Shelley A. & Ruslan Slutsky (2017) “Key elements of the Reggio Emilia approach and how they are interconnected to create the highly regarded system of early childhood education”, Early Child Development and Care, 187 (12), 1925-1937

Ξανθάκου, Γ. (2011). Δημιουργικότητα και Καινοτομία στο Σχολείο και την Κοινωνία. Διάδραση.

Samuelsson, I.P. & Maj Asplund C. (2008) “The Playing Learning Child: Towards a pedagogy of early childhood”. Scandinavian Journal of Educational Research, 52 (6), 623-641.


Scroll to Top
Μετάβαση στο περιεχόμενο